Dla wielu ludzi słowa „zakon” i „klasztor” znaczą to samo. Tymczasem to nie to samo.
Zakon, to społeczność osób, które żyją według Ewangelii w sposób określony w regule zakonnej i do takiego życia zobowiązały się ślubami zakonnymi. Jest to społeczność międzynarodowa. Na czele zakonu stoi PRZEŁOŻONY GENERALNY (zwyczajowo zwany GENERAŁEM), którego siedziba jest zwykle w Rzymie. Generała na określoną kadencję wybiera zgromadzenie zakonników z całego świata, zwane KAPITUŁĄ GENERALNĄ.
W Zakonie Braci Mniejszych Kapucynów kadencja generała trwa sześć lat z możliwością przedłużenia do lat 12.
Zakon dzieli się na PROWINCJE. Zazwyczaj teren prowincji odpowiada obszarowi jednego kraju, ale nie zawsze tak jest. Zakon Braci Mniejszych Kapucynów ma w Polsce obecnie dwie prowincje – Warszawską z Kurią Prowincjalną w Warszawie i Krakowską z Kurią Prowincjalną w Olszanicy koło Krakowa. Lubelski klasztor kapucynów należy do Prowincji Warszawskiej.
Na czele prowincji stoi przełożony, zwany PROWINCJAŁEM. Wybierany jest na trzyletnią kadencję (z możliwością przedłużenia do 6 lat) przez zebranie zakonników z całej prowincji, zwane KAPITUŁĄ PROWINCJALNĄ.
Klasztor, to wspólnota zakonników mieszkających w jednym domu, względnie sam dom, w którym mieszkają zakonnicy. Na czele klasztoru stoi przełożony, który u kapucynów (podobnie jak we wszystkich zakonach opartych na regule św. Franciszka) nazywany jest GWARDIANEM.
Tak jak Generał i Prowincjał jest wybierany przez kapitułę – zgromadzenie braci, tak Gwardian klasztoru jest wybierany przez Prowincjała.
Zastępcą i bezpośrednim pomocnikiem Generała, Prowincjała i Gwardiana są odpowiednio Wikariusz Generalny, Wikariusz Prowincjalny i Wikary Klasztoru.
opr. br. Roland Prejs OFMCap