Anonimowi Alkoholicy

Alkoholizm to choroba!

Alkoholizm w 10 edycji Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób, Urazów i Przyczyn Zgonów (ICD 10) jest chorobą postępującą, chroniczną i śmiertelną. Nie jest możliwe jej całkowite wyleczenie. Możliwe jest jedynie jej zahamowanie, jej objawów i szkód zdrowotnych z nią związanych. Jest to choroba wieloczynnikowa, bio-psycho-społeczna. Uszkadza funkcjonowanie człowieka w sferze somatycznej, psychologicznej, społecznej i duchowej. Jest chorobą niezawinioną.

Po czym można poznać, że ktoś jest uzależniony?

Osoba, która zaczyna mieć problemy alkoholowe może przejawiać następujące objawy:

  • Sięganie po alkohol przede wszystkim dlatego, że jego działanie odpręża i daje ulgę, redukuje napięcie i niepokój, osłabia poczucie winy, ośmiela, ułatwia zaśnięcie itp.
  • Poszukiwanie, inicjowanie i organizowanie okazji do wypicia oraz picie z chciwością, wyprzedzanie kolejek, powtarzające się przypadki upicia.
  • Picie alkoholu pomimo zaleceń lekarskich, sugerujących konieczność powstrzymywania się od picia.
  • Możliwość wypicia większej niż uprzednio ilości alkoholu, tzw. mocna głowa świadcząca o wzroście tolerancji na alkohol.
  • Trudności z odtworzeniem wydarzeń, które miały miejsce podczas picia tzw. palimpsesty alkoholowe (luki pamięciowe), „urwane filmy”, „przerwy w życiorysie”.
  • Picie alkoholu w samotności przez osoby, które uprzednio piły wyłącznie w sytuacjach towarzyskich, a obecnie świadomie ukrywają swoje picie.
  • Powtarzające się przypadki prowadzenie samochodu po niewielkiej nawet ilości alkoholu.
  • Unikanie rozmów na temat swojego picia, a później reagowanie gniewem bądź agresją na sygnały sugerujące potrzebę ograniczenia picia.
  • Reagowanie rozdrażnieniem w sytuacjach utrudniających dostęp do alkoholu.
  • Podejmowanie „cichych” prób ograniczania picia po to, aby udowodnić sobie, że jeszcze posiada się kontrolę nad piciem alkoholu.

Sposoby wyjścia

Podstawową formą leczenia uzależnienia od alkoholu, która daje szanse na odzyskanie zdrowia jest psychoterapia uzależnienia. Proces terapeutyczny jest to ciężka i żmudna praca zawierająca w sobie wiele różnorodnych działań. Programy zdrowienia planowane są na okres wielu miesięcy a nawet lat.

Początek ich stanowią najczęściej paro- lub kilkutygodniowe, intensywne oddziaływania prowadzone w warunkach stacjonarnych bądź intensywne programy ambulatoryjne obejmujące 16-20 godzin zajęć tygodniowo. Leczenie stacjonarne osób uzależnionych, w odróżnieniu od leczenia szpitalnego innych schorzeń, nie jest przeznaczone wyłącznie dla szczególnie ciężkich bądź „beznadziejnych” przypadków. Warunki stacjonarne umożliwiają bowiem zwiększenie intensywności zajęć, a poprzez to osiągnięcie w znacznie krótszym czasie tego, co dają wielomiesięczne programy ambulatoryjne.

Drugi etap to uczestniczenie w programie opieki poszpitalnej, czyli terapia uzupełniająca bądź podtrzymująca, prowadzona w warunkach ambulatoryjnych.

Prawidłowo prowadzone leczenie powinno przebiegać zgodnie z – przygotowanym przez terapeutę (opiekuna, przewodnika), uzgodnionym z pacjentem oraz na bieżąco aktualizowanym i monitorowanym – indywidualnym programem (planem) psychoterapii uzależnienia.
Niezmiernie cennym uzupełnieniem, zarówno stacjonarnych jak i ambulatoryjnych form terapii, jest Program Dwunastu Kroków Anonimowych Alkoholików. Stąd większość ośrodków terapeutycznych zaleca swoim pacjentom uczestniczenie w spotkaniach ( mityngach ) grup Wspólnoty AA , a ich bliskim udział w spotkaniach grup Al-Anon Alateen czy DDA Ponadto wiele materiałów pomocnych w terapii uzależnień opiera się na doświadczeniach Wspólnoty AA. (zobacz: www.aa.org.pl)

informacje z www.alkoholizm.eu

AA w naszej parafii

Anonimowi Alkoholicy są Wspólnotą kobiet i mężczyzn, którzy dzielą się swoim doświadczeniem, siłą i nadzieją, aby rozwiązać wspólny problem, pomóc sobie i innym w powrocie do zdrowia. Utrzymujemy się sami z naszych dobrowolnych zbiórek.

Wspólnota AA nie łączy się z żadną sektą, wyznaniem, partią, organizacją czy instytucją. Nie angażuje się w publiczne polemiki, nie zajmuje stanowiska w jakichkolwiek sporach, nikogo nie popiera ani nie przeciwstawia się w żadnym przypadku.

Podstawową metodą naszej pracy nad sobą jest przemyślanie i wdrażanie w życie Dwunastu Kroków. Formy funkcjonowania grupy określa Dwanaście Tradycji. Powtórzymy raz jeszcze: jedynym warunkiem przynależności do AA jest szczera chęć za przestania picia, a jedynym i wyłącznym celem trwanie w trzeźwości oraz pomaganie w jej osiągnięciu innym alkoholikom.

Bardzo rzadko się zdarza, aby zawiedli ludzie, którzy nie potrafią lub nie chcą w pełni zaufać naszemu, prostemu przecież programowi, nie wracają do zdrowia. Są to zazwyczaj ludzie z natury swej niezdolni do uczciwej postawy wobec siebie samych. Tacy nieszczęśnicy istnieją, i nie są to wcale ludzie, którzy postradali rozum. Wydaje im się, że narodzili się takimi, jacy są. A są oni po prostu niezdolni do zrozumienia i ulepszenia swego sposobu życia według zasad AA, sposobu wymagającego twardej uczciwości. Ich szanse na wyzdrowienie są, niestety niewielkie.

Istnieją też ludzie, którzy chociaż cierpią na poważne zaburzenia uczuciowe i umysłowe – powracają jednak do zdrowia, jeśli zdobędą się na uczciwość wobec siebie.

W naszych życiorysach zawartych w „Wielkiej Księdze AA” i przedstawianych na mityngach mówimy o tym, jakimi ludźmi byliśmy kiedyś, co się nam potem wydarzyło i jakimi ludźmi jesteśmy obecnie. My – w grupie AA – chcemy stać się ludźmi nowymi. Chcemy przejść w tym celu chociażby najtrudniejszą i najdłuższą drogę. Każdy z nas, kto zdecydował się na ten trud, znajduje się już na wspólnej drodze AA i dokonał najważniejszego kroku wstępnego do realizacji Dwunastu Kroków.

Niejeden z nas usiłował wykręcać się od realizacji niektórych Kroków. Nie chciał się na nie zgodzić. Uważał, że można znaleźć łatwiejszą drogę, bardziej miękką. Zawsze jednak okazywało się, że takiej drogi znaleźć nie potrafimy. Autorzy „Wielkiej Księgi” i wszyscy, którzy to dzieło kontynuują, proszą was:

Przystępujcie do pracy niezwłocznie, odważnie i dokładnie!

Pamiętajcie, że zerwaliście z alkoholem mądrze, nieodwołalnie, z całą siłą postanowienia.

Jest nam do tego potrzebna pomoc z zewnątrz. Bez tej pomocy byłoby zbyt trudno. Wiemy, że jest Ktoś, kto posiada wszelką moc. Tym Kimś jest Siła Większa, niż nasza własna. Wierzący nazywają ją Bogiem. Szukajmy tej Siły tutaj, teraz i wciąż!

Czyn wykonany połowicznie nie daje korzyści. Znajdujemy się w punkcie zwrotnym życia. Prośmy tę Siłę Wyższą – z zupełnym oddaniem się – o pomoc i opiekę. Bądźmy w tym konsekwentni!

Wspólnota AA „Ojca Benignusa”

przy naszym kościele

Spotkania w niedzielę o godz. 17.00.

Miting otwarty w I niedzielę miesiąca.

 

Wspólnota ALATEEN

spotkania w sali duszpasterskiej w klasztorze w środy o godz. 17.00

 

Wspólnota AL-ANON

spotkania w poniedziałki o godz. 20.00 w sali AA

Dodaj komentarz